Czas zatem zadać pytanie o jakie nowe technologie chodzi? Co tak wpłynęło na jakość systemów monitoringu? Otóż największy wpływ na rozwój kamer i systemów dozoru wizyjnego miały takie wydarzenia jak:

• Wykorzystanie sztucznej inteligencji w celu przetwarzania obrazów z kamer przemysłowych
• Internet Rzeczy
• Technologie Bid Data
• Chmury obliczeniowe pozwalające na zdalne zarządzanie systemami dozoru wizyjnego,
• Termowizja – która w czasach COVID-19 znalazła szereg nowych zastosowań
• Zastosowanie dronów do nadzoru rozległych obiektów

O zastosowaniu sztucznej inteligencji (AI) w systemach dozoru wizyjnego pisaliśmy w tegorocznych wydaniach „Ochrony i Bezpieczeństwa”. Przypomnijmy tylko, że ma ona za zadanie zastąpić pracowników ochrony, którzy do tej pory odpowiadali za śledzenie i interpretowanie zapisów kamer pod kątem występowania nietypowych zdarzeń takich jak: akty wandalizmu, rozboje, kradzieże, wtargnięcia na strzeżony teren itp. Doskonale bowiem pamiętamy, że człowiek już po pewnym czasie obserwacji obrazu wyświetlanego na monitorze traci koncentrację i skupienie przez co łatwo może popełnić błąd. Tej „wady” pozbawione są algorytmy AI (np. sieci neuronowe), które odpowiednio wytrenowane potrafią analizować obrazy i dźwięk w czasie rzeczywistym jak i z nagrań w sposób zdecydowanie szybszy i dokładniejszy niż ludzie. Zatem zastosowanie AI w systemach dozoru wizyjnego redukuje nie tylko błędy ludzkie ale także pozwala na oszczędności wynikające z redukcji zatrudnienia.

Sztuczna inteligencja potrafi także rozpoznawać twarze, dokonywać analizy behawioralnej – czyli wykrywać np. osoby poruszające się w zabronionych obszarach, szybko gromadzące się tłumy itp. Sztuczna inteligencja to także inteligentne gromadzenie danych polegające na tym, że w chwilach zagrożenia następuje np. zwiększenie rozdzielczości oraz szybkości rejestracji obrazu tak aby ułatwić późniejsze rozpoznanie szczegółów.

Jednakże sztuczna inteligencja nie mogłaby być wdrożona bez obecności takich rozwiązań jak Big Data oraz chmura obliczeniowa. Big Data to nic innego jak duże zmienne oraz różnorodne zbiory danych. Dzięki nim możemy dziś „budować” rozległe systemy monitoringu składające się bardzo dużej ilości kamer. Chmura natomiast pozwala na budowanie systemów monitoringu, do których mamy dostęp praktycznie z każdej lokalizacji a także możemy zdalnie zarządzać systemem i udostępniać jego zapisy. To rozwiązanie zapewniło użytkownikom systemów większą elastyczność i mobilność.

Jednym z nowszych rozwiązań w systemach monitoringu jest stosowanie kamer, w których wykorzystano sztuczną inteligencję w połączeniu z technologią Edge. Polega to na tym, że zebrane przez kamerę dane są wstępnie przefiltrowane zanim zostaną wysłane na serwer. Oznacza to, że pozwala się kamerze na wstępną ocenę danych i wysłanie na serwer tylko tych obrazów, które kamera „uzna” za istotne. Główną zaletą takiego rozwiązania jest ograniczenie danych przesyłanych a to wiąże się bezpośrednio z mniejszym obciążeniem łączy oraz serwerów. Zatem technologia Edge na pewno poprawiłaby wydajność i szybkość obróbki danych w systemach monitoringu wizyjnego, jednocześnie zmniejszając koszty infrastruktury w chmurze.

Kolejną nowością zaimplementowaną do systemów dozoru wizyjnego jest wykorzystanie dronów. Szczególne ich wykorzystanie jest widoczne w monitorowaniu systemów rozległych (np. duże fabryki), pól uprawnych czy tez sadów. Dane „zbierane” przez drony są przetwarzane w połączeniu z informacjami z czujników Internetu Rzeczy, które dokonują pomiarów i identyfikują np. sprzęt rolniczy, obszary rolne czy wyposażenie produkcyjne. Oprócz wspomnianych powyżej obszarów monitoringu wizyjnego, drony wykorzystywane są także do budowy tzw. smart city, w których mogą stać się uzupełnieniem naziemnych systemów monitoringu ulicznego. Rozpoznają wtedy nietypowe zachowania tłumu, mogą służyć do śledzenia obiektu, pozwalają przyspieszyć i łatwiej zlokalizować pożary czy powodzie. W obecnych pandemicznych czasach wywołanych poprzez COVID-19 nowe znaczenie zyskały kamery termowizyjne. Choć nie są one nowością w systemach monitoringu to właśnie w tych systemach znalazły nowe obszary zastosowań – mianowicie zostały użyte do wykrywania osób z podwyższoną temperaturą ciała jako osóbpotencjalnie zainfekowanych. Kamery termowizyjne w takich przypadkach pozwalają na znacznie szybsze i sprawniejsze dokonanie pomiaru niż w przypadku, gdy robi to pojedyncza osoba, bowiem kamera w jednym ujęciu może „zbadać” wszystkie osoby przebywające w jej zasięgu.

Podsumowując kończący się 2021 rok, można śmiało powiedzieć, że pomimo niesprzyjających warunków pandemicznych, był to dobry rok dla systemów monitoringu wizyjnego. Wprowadzone do tego sektora zabezpieczeń nowe technologie lub ich udoskonalenia przyczyniły się od rozwoju kamer przemysłowych i systemów wizyjnych. Nic zatem nie wskazuje na to aby ten trend miał się odmienić. Prognozuje się, że globalny rynek kamer przemysłowych do 2025 roku może wzrosnąć nawet do 35 mld dolarów – przyczym w 2019 r. wynosił on 21 mld dolarów. Przyczynić ma się do tego głównie powstawanie coraz to większej liczby inteligentnych miast (smart city), zastosowanie kamer w handlu (głownie ze względów bezpieczeństwa) oraz wojsku i straży granicznej z naciskiem na zastosowanie dronów i kamer termowizyjnych.

Nie bez znaczenia pozostanie także bezpieczeństwo systemów dozoru wizyjnego, co oznacza, że dotychczasowe zabezpieczenia w postaci firewalli, VPN’ów/LAN’ów, czy sieci definiowanych zostaną zastąpione szyfrowaniem danych i wideo oraz kontrolą tożsamości. Czekamy zatem na nowy rok i nowe technologie w monitoringu wizyjnym.

Robert Gabrysiak